زبان وفسی
روزنامه همشهري در روزهاي پاياني سال 84 اقدام به انتشار ويژه نامه نوروز 85 كرد. در صفحات پاياني اين ويژه نامه جاذبه هاي گردشگري ايران به تفكيك استانها نوشته شده است و هر صفحه به شرح جاذبه هاي گردشگري يك استان به همراه عكسهاي زيبايي از استانها اختصاص داده شده است. با هم قسمتهايي از مطلب مربوط به استان مركزي را مي خوانيم: "استان مركزي امروز زماني قسمت بزرگي از ماد سفلي يا ماد بزرگ بوده است.از خط و نوشته ماد در داخل ايران چيز زيادي باقي نمانده. مگر نوشته هاي الواح آشوري و بابلي كه بايد به بيطرفي آن نوشته ها شك كرد. تنها سند مهم زبان تاتي است كه از شاخه هاي زبان مادي بوده و اكنون در بخش هايي از استان مركزي با آن زبان سخن مي گويند...."
همانگونه كه ملاحظه شد به سند مهمي تحت عنوان زبان تاتي اشاره شده است كه همان زبان مردم وفس است.روستاي وفس به علت محصور شدن در بين كوههاي بلند و واقع شدن در مكاني دور از دسترس از ساليان سال زبان خود را حفظ كرده است و كمترين اثري از زبانهاي ديگر از جمله عربي تركي و مغولي در آن ديده مي شود.در واقع زبان وفسي ريشه همان زباني است كه سالها بعد در ساير نقاط ايران دچار تغيير شد و به زبان فارسي امروزي تبديل شد زباني كه هم اكنون ما به آن زبان با همديگر صحبت مي كنيم. علاوه بر زبان مردم وفس طينت و كردار و رفتار مردم وفس نيز همان طينت اصيل آريايي است كه كمتر دچار تضاد فرهنگي شده است.مردماني پاك و يكدست و يكرنگ كه مثل طبيعت خود وفس بكر و دست نخورده باقي مانده است.اما هوشيار باشيم اين زبان و فرهنگ اصيل و ناب آرام آرام رنگ نبازد و فقط ثبت كتابها و مقاله ها و نهايتاَ وبلاگها نگردد.
در صفحه ديگري از ويژه نامه همشهري مطلبي تحت عنوان مروري بر ادبيات كودك و نوجوان در سال 1384 چاپ شده است كه در اين صفحه اشاره اي به موفقيت "علی باباجانی" شاعر وفسي شده است.